Sommige vast benoemden denken dat zij alles mogen, omdat zij denken dat zij niet te ontslagen zijn. Sommige vast benoemden zijn zodanig meegegaan in de gewoonten van hun collega’s, dat ze vergeten zijn dat zij de deontologische code van hun bestuur overtreden. Sommige personeelsleden missen in extreme mate empathie, zodat zij ook niet uitgenodigd worden om aan zelfreflectie te doen en dus ook geen schuldinzicht ontwikkelen over hun disfunctioneren, waarbij hun collega’s het slachtoffer zijn.

Zo’n ambtenaren zijn besturen (én belastingbetalers) beter kwijt dan rijk.

Walter Appels zoekt samen met het bestuur naar de (politiek en juridisch) haalbare oplossing en begeleidt de te volgen procedure.